-
1 κάμπτω
Aκάμψω Il.7.118
, S.OC91: [tense] aor. 1ἔκαμψα Od.5.453
, Pi.P.2.51, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.καμφθήσομαι D.Chr.77.33
, Gal.UP2.15: [tense] aor. , Th.3.58: [tense] pf. inf.κεκάμφθαι Hp.Art.67
, part.κεκαμμένος Arist.Metaph. 1016a12
, ([etym.] ἐπι-, συγ-) Hp.Prog.3, X. Eq.7.2. (Cogn. with Lith. ka[mtilde]p-as 'corner', ku[mtilde]p-as 'curved', and prob. Lat. campus):—bend, curve, ὄφρα ἴτυν κάμψῃ that he may bend it into a chariot-rail, Il.4.486 (so metaph.,κ. νέας ἁψῖδας ἐπῶν Ar.Th.53
): freq. in phrase, γόνυ κ. bend the knee so as to sit down and rest,φημί μιν ἀσπασίως γόνυ κάμψειν Il.7.118
, cf. 19.72; ; οὐ κάμπτων γόνυ, i.e. never resting, A.Pr.32; ἄσμενός τἂν.. κάμψειεν γόνυ ib. 398;ἵζω.. κάμψας γόνυ E.Hec. 1150
; soκ. κῶλα S.OC19
; then κάμπτειν alone, sit down, rest, ib.85, E.Hec. 1080(lyr.); also γόνυ κ. bend the knee in worship, LXXIs.45.23, etc.:—[voice] Pass., bend oneself, opp. ἐκτείνεσθαι, Pl.Ti. 74b; ; ἡ κεκαμμένη (sc. γραμμή ) a bent line, Arist.Metaph.l.c.II turn or guide a horse or chariot round the turning-post (cf.καμπτήρ 11
), κάμψαι διαύλου θάτερον κῶλον πάλιν to double the post and return along the second half of the δίαυλος, A.Ag. 344;κ. δρόμον B. 9.26
; κάμπτοντος ἵππου as the horse was turning, S.El. 744;κ. περὶ νύσσαν Theoc.24.120
: metaph., κ. βίον to make the last turn in the course of life, S.OC91;κ. βίου τέλος E.Hipp.87
, El. 956;ὅταν κάμψῃς καὶ τελευτήσῃς βίον Id.Hel. 1666
; ἑξηκοστὸν ἥλιον κ. Herod.10.1; διὰ λόγου κάμψαι κακά to end evils by reasoning, E.Supp. 748.2 of seamen, double a headland,Ἡρακλέας στήλας Hdt.4.42
; τὸ ἀκρωτήριον, τὴν ἄκρην, Id.4.43, 7.122; , cf. Aeschrio 8.3; Μαλέαν κ. Poet. ap. Str.8.6.20, D.S.13.64, etc.;κ. περὶ ἄκραν Ar.Ach.96
; κ. κόλπον wind round the bay, Hdt.7.58.3 abs., πάλιν κ. turn back, E.Ba. 1225, Rh. 234 (lyr.); ἐγγὺς τῶν ἐμῶν κάμπτεις φρενῶν ( κάμπτῃ codd.) thou comest near my meaning, Id.IT 815.III in Music, κάμπτων με καὶ στρέφων ὅλην διέφθορεν (sc. Phrynis) with his turns and twists, Pherecr.145.15;κ. καμπήν Ar.Nu. 969
;κ. ᾠδάς Philostr.VA4.39
.IV metaph., κάμπτειν τινά bow down, humble, Pi.P.2.51;ὁ Χρόνος μ' ἔκαμψε Crates Theb.17
:—[voice] Pass., to be bent or bowed down, , 308, cf. 513; κάμπτομαι I submit, Pl.Prt. 320b, etc.; ; πολλὰ κάμπτονται καὶ συγκλῶνται are warped, Id.Tht. 173b: abs., to be moved to pity, Th.3.58 (in fullκ. εἰς ἔλεον Lib.Or. 59.85
). -
2 δίαυλος
A double pipe or channel: usu. in the race, double course, Pi.O.13.37, E.El. 825, IG22.957, al.; compared with recurrent nerves, Gal.UP7.14.b δ. ἵππος, Hp.Vict.2.63.2 metaph., κάμψαι διαύλου θάτερον κῶλον πάλιν to run the homeward course, retrace one's steps, A.Ag. 344; δίαυλοι κυμάτων ebb and flow, rise and fall of the waves, E.Hec.29; εἰς αὐγὰς πάλιν ἁλίου δισσοὺς ἂν ἔβαν διαύλους they would twice return, Id.HF 662 (lyr.), cf. 1102;τὸν ὕστατον τρέχων δ. τοῦ βίου Alex.235
; ἐκπεριτ ρέχειν διαύλους to run to and fro, Aristaenet.1.27; of a wife's return to her husband, Anaxandr.56.4.2 in pl., of air-passages, Opp.C. 2.181.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δίαυλος
См. также в других словарях:
δίαυλος — (I) ο (ΑΝ) 1. στενή δίοδος, στενωπός, στενό 2. στενό που συνδέει δύο θάλασσες, πορθμός, μπουγάζι «οὗ δὴ στενὸν δίαυλον ᾤκισται πέτρας δεινὴ Χάρυβδις» (Ευρ. Τρωάδ.) νεοελλ. ναυτ. ελεύθερος χώρος ανάμεσα σε πεδία ναρκών αρχ. 1. αγώνισμα δρόμου… … Dictionary of Greek
